نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 289
***
به اين ترتيب با يك انقلاب و تحول عظيم، جهان پايان مىيابد سپس با تحول
عظيم ديگرى (با نفخه صور دوم كه نفخه حيات است) رستاخيز انسانها آغاز مىگردد، و
در آن روز انسان مىگويد: راه فرار كجاست!" (يَقُولُ الْإِنْسانُ يَوْمَئِذٍ أَيْنَ الْمَفَرُّ) [1] آرى انسانهاى كافر و گنهكار كه روز قيامت را تكذيب مىكردند آن روز از شدت
خجالت و شرم پناهگاهى مىجويند، و از سنگينى بار گناه و ترس از عذاب راه فرار
مىطلبند، درست همانند اين دنيا كه وقتى مواجه با حادثه خطرناكى مىشدند دنبال راه
فرار مىگشتند آنجا را نيز به اينجا قياس مىكنند!
***
ولى به زودى به آنها گفته
مىشود" هرگز چنين نيست، راه فرار و پناهگاهى در اينجا وجود ندارد" (كَلَّا لا وَزَرَ) [2]
***
" بلكه
قرارگاه نهايى همگان به سوى پروردگار است" و جز او پناهگاهى وجود ندارد (إِلى رَبِّكَ يَوْمَئِذٍ الْمُسْتَقَرُّ).
براى اين آيه غير از تفسير فوق تفسيرهاى ديگرى نيز ذكر كردهاند از جمله
اينكه: در آن روز حكم نهايى به دست خدا است.
[1]" مفر" اسم مكان است
از" فرار" و بعضى احتمال دادهاند مصدر بوده باشد، ولى اين احتمال در
اينجا بعيد به نظر مىرسد.
[2]" وزر" (بر وزن قمر) در
اصل معنى پناهگاههاى كوهستانى و مانند آن است، و" وزير" را از اين
جهت" وزير" مىگويند كه در كارها به او پناه مىبرند و به هر حال در آيه
مورد بحث به معنى هر گونه پناهگاه است.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 289