[سوره القيامة (75): آيات 1 تا 6]

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ‌

لا أُقْسِمُ بِيَوْمِ الْقِيامَةِ (1) وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (2) أَ يَحْسَبُ الْإِنْسانُ أَلَّنْ نَجْمَعَ عِظامَهُ (3) بَلى‌ قادِرِينَ عَلى‌ أَنْ نُسَوِّيَ بَنانَهُ (4)

بَلْ يُرِيدُ الْإِنْسانُ لِيَفْجُرَ أَمامَهُ (5) يَسْئَلُ أَيَّانَ يَوْمُ الْقِيامَةِ (6)

ترجمه:

بنام خداوند بخشنده بخشايگر 1- سوگند به روز قيامت.

2- و سوگند به نفس لوامه، و جدان بيدار و ملامت‌گر، (كه رستاخيز حق است).

3- آيا انسان مى‌پندارد كه استخوانهاى او را جمع نخواهيم كرد؟

4- آرى قادريم كه (حتى خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب كنيم.

5- (انسان شك در معاد ندارد) بلكه او مى‌خواهد (آزاد باشد و) ما دام العمر گناه كند.

6- (لذا) مى‌پرسد قيامت كى خواهد بود.