تفسير: اين عدد ماموران دوزخ براى چيست؟

همانگونه كه در آيات قبل خوانديم خداوند عدد خازنان و ماموران دوزخ را نوزده نفر (يا نوزده گروه) ذكر مى‌كند، و نيز خوانديم كه ذكر اين عدد سبب گفتگو در ميان مشركان و كفار شد، و گروهى آن را به باد سخريه گرفتند، و تعداد كمى آنها را دليل بر اين پنداشتند كه غلبه بر آنها كار مشكلى نيست! آيه مورد بحث كه طولانى‌ترين آيه اين سوره است به آنها پاسخ مى‌گويد و حقايق بيشترى را در اين زمينه روشن مى‌سازد.

نخست مى‌فرمايد:" ما اصحاب آتش (ماموران عذاب) را جز فرشتگان قرار نداديم" (وَ ما جَعَلْنا أَصْحابَ النَّارِ إِلَّا مَلائِكَةً) [1] فرشتگانى نيرومند، پر قدرت و به تعبير قرآن" غلاظ" و" شداد" خشن و سخت‌گير كه تمام گنهكاران در برابر آنها ضعيف و ناتوانند.

سپس مى‌افزايد:" ما تعداد آنها را جز براى آزمايش كافران قرار نداديم" (وَ ما جَعَلْنا عِدَّتَهُمْ إِلَّا فِتْنَةً لِلَّذِينَ كَفَرُوا).

اين آزمايش از دو جهت بود: نخست اينكه آنها استهزا مى‌كردند كه چرا از ميان تمام اعداد عدد 19 انتخاب شده، در حالى كه هر عدد ديگرى انتخاب شده بود جاى همين سؤال وجود داشت.

[1] تعبير به" اصحاب النار" در آيات قرآن مجيد بسيار ذكر شده، و همه جا به معنى" دوزخيان" است، جز در اينجا كه به معنى" خازنان دوزخ" است، ضمنا ذكر اين تعبير درباره آنها نشان مى‌دهد كه" سقر" در آيات گذشته به معنى تمام دوزخ است، نه بخش خاصى از آن.