[سوره المدثر (74): آيات 11 تا 17]

ذَرْنِي وَ مَنْ خَلَقْتُ وَحِيداً (11) وَ جَعَلْتُ لَهُ مالاً مَمْدُوداً (12) وَ بَنِينَ شُهُوداً (13) وَ مَهَّدْتُ لَهُ تَمْهِيداً (14) ثُمَّ يَطْمَعُ أَنْ أَزِيدَ (15)

كَلاَّ إِنَّهُ كانَ لِآياتِنا عَنِيداً (16) سَأُرْهِقُهُ صَعُوداً (17)

ترجمه:

11- مرا با كسى كه او را تنها آفريدم واگذار! 12- همان كس كه براى او مال گسترده‌اى قرار دادم.

13- و فرزندانى كه همواره نزد او (و در خدمت او) هستند.

14- و وسائل زندگى را از هر نظر براى وى فراهم ساختم.

15- باز هم طمع دارد كه بر او بيفزايم! 16- هرگز چنين نخواهد شد، چرا كه او نسبت به آيات ما دشمنى مى‌ورزد.

17- به زودى او را مجبور مى‌كنم كه از قله زندگى بالا رود (سپس او را به زير مى‌افكنم).