نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 216
و اينكه در بعضى از روايات آمده است كه معنى آيه اين است لا تعط تلتمس اكثر
منها" چيزى را به ديگرى عطا مكن كه انتظار بيشتر از آن را داشته باشى" [1] در حقيقت بيان
يكى از شاخههاى مفهوم كلى آيه شريفه است.
همانگونه كه در حديث ديگرى آمده است كه امام صادق ع در تفسير اين آيه فرمود:
لا تستكثر ما عملت من خير للَّه" كار نيكى را كه براى خدا انجام مىدهى هرگز
زياد مشمر" [2] اين هم
شاخه ديگرى از آن مفهوم كلى است.
***
در آيه بعد به آخرين دستور در اين زمينه اشاره كرده، مىگويد:" و به
خاطر پروردگارت صبر و شكيبايى پيشه كن" (وَ لِرَبِّكَ فَاصْبِرْ).
باز در اينجا با مفهوم گستردهاى از" صبر و استقامت و شكيبايى برخورد
مىكنيم كه همه چيز را شامل مىشود.
يعنى در طريق اداى اين رسالت بزرگ شكيبايى كن، و در برابر آزار مشركان و
دشمنان جاهل و نادان صابر باش، در طريق عبوديت اطاعت فرمان خدا استقامت نما، و در
جهاد با نفس و در ميدان جهاد با دشمن شكيبا باش.
مسلم است كه صبر و شكيبايى اساس و ضامن اجراى همه برنامههاى گذشته است، اصولا
مهمترين سرمايه راه تبليغ و هدايت همين صبر و شكيبايى است، و لذا بارها در قرآن
مجيد روى آن تكيه شده است، و به همين دليل در گفتار امير مؤمنان على ع مىخوانيم
(الصبر من الايمان كالرأس من الجسد):" صبر و استقامت در برابر ايمان همچون سر
است در برابر تن"! [3] و نيز به همين دليل يكى از مهمترين برنامههاى انبياء و مردان خدا همين
[1] و [2] " نور الثقلين" جلد
5 صفحه 454 و" تفسير برهان" جلد 4 صفحه 400.