كرده‌اند، نه به معنى" توبه از گناه" اين احتمال نيز وجود دارد كه وقتى حكم وجوب برداشته شود گناهى صورت نمى‌پذيرد، و در نتيجه همچون آمرزش الهى خواهد بود.

در اينكه منظور از جمله" فاقرؤوا ما تَيَسَّرَ مِنَ الْقُرْآنِ‌"" آنچه از قرآن براى شما ميسر است بخوانيد" چيست؟ گفتگو بسيار است: جمعى آن را به نماز شب تفسير كرده‌اند كه در لابلاى آن حتما آيات قرآن خوانده مى‌شود، و بعضى گفته‌اند منظور همان تلاوت قرآن است هر چند در اثناء نماز نباشد، سپس بعضى مقدار آن را به پنجاه آيه، و بعضى به يكصد آيه، و بعضى دويست آيه، تفسير كرده‌اند، ولى هيچيك از اين اعداد دليل خاصى ندارد، بلكه مفهوم آيه اين است كه هر مقدارى كه انسان به زحمت نمى‌افتد از قرآن بخواند.

بديهى است منظور از" تلاوت قرآن" در اينجا تلاوتى است به عنوان درس و فراگيرى براى خودسازى و پرورش ايمان و تقوا.

سپس به بيان دليل ديگرى براى اين تخفيف پرداخته مى‌افزايد:" خداوند مى‌داند كه گروهى از شما بيمار مى‌شوند، و گروهى ديگر براى تحصيل معاش و ابتغاء فضل الهى راهى سفر مى‌كردند، و گروه ديگرى در راه خدا جهاد مى‌كنند، و اين امور مانع از آن خواهد شد كه عبادات شبانه را در نصابى كه قبلا تعيين شده به طور مداوم انجام دهند" (عَلِمَ أَنْ سَيَكُونُ مِنْكُمْ مَرْضى‌ وَ آخَرُونَ يَضْرِبُونَ فِي الْأَرْضِ يَبْتَغُونَ مِنْ فَضْلِ اللَّهِ وَ آخَرُونَ يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ‌).

و همين سبب ديگرى براى تخفيف اين برنامه است، لذا بار ديگر تكرار مى‌كند" حال كه چنين است آن مقدار كه براى شما ممكن است و توانايى داريد در شب از قرآن تلاوت كنيد" (فَاقْرَؤُا ما تَيَسَّرَ مِنْهُ‌).