آيات قبل و بعد هماهنگ‌تر است اين است كه مى‌فرمايد:" چون در طول روز وظائف سنگين و تلاش و كوشش فراوان بر دوش دارى، بايد با عبادت شبانه خود را تقويت كنى، و آمادگى لازم براى اين فعاليتهاى بزرگ و گسترده را از آن قيام شب به دست آورى.

" سبح" (بر وزن مدح) در اصل به معنى حركت و رفت و آمد است و گاه به شنا كردن نيز اطلاق مى‌گردد، چرا كه حركات مداومى دارد.

گويى جامعه انسانى را به اقيانوس بيكرانى تشبيه مى‌كند كه گروه كثيرى در آن در حال غرق شدن مى‌باشند، امواج خروشانش به هر سو حركت مى‌كند كشتيهاى سرگردان در آن پناهگاهى مى‌جويند، و پيامبر اسلام ص تنها منجى غريق در اين دريا، و قرآنش تنها كشتى نجات در اين اقيانوس است.

اين شناگر بزرگ بايد با عبادات شبانه خود را براى اين ماموريت و رسالت عظيم روزانه آماده سازد.

تعبير به" رب" اشاره به اين است كه هر گاه نام مقدس او را مى‌برى توجه به نعمتهاى بى پايان و تربيت مستمر او نسبت به خويش داشته باش.

يكى از مفسران براى ذكر پروردگار مراحلى بيان كرده: