بلكه دوران قيام و خودسازى و آمادگى براى انجام رسالتى عظيم است.

و انتخاب شب براى اين كار به خاطر اين است كه اولا چشم و گوش دشمنان در خواب است، و ثانيا كارهاى زندگى تعطيل مى‌باشد و به همين دليل انسان آمادگى بيشترى براى انديشه و تفكر و تربيت نفس دارد.

همچنين انتخاب" قرآن" به عنوان متن اصلى اين برنامه به خاطر آن است كه تمام درسهاى لازم را در اين زمينه در بر دارد، و بهترين وسيله تقويت ايمان و استقامت و تقوى و پرورش نفوس است.

تعبير به" ترتيل" كه در اصل به معنى" تنظيم" و" ترتيب موزون" است، در اينجا به معنى خواندن آيات قرآن با تانى و نظم لازم، و اداء صحيح حروف، و تبيين كلمات، و دقت و تامل در مفاهيم آيات، و انديشه در نتايج آن است.

بديهى است چنين قرآن خواندنى مى‌تواند به سرعت به انسان رشد و نمو معنوى، و شهامت اخلاقى، و تقوا و پرهيزگارى ببخشد، و اگر بعضى از مفسران آن را به معنى نماز خواندن تفسير كرده‌اند به خاطر آن است كه يكى از بخشهاى مهم نماز" تلاوت قرآن" است.

تعبير به" قيام" در جمله" قُمِ اللَّيْلَ‌" به معنى برخاستن در مقابل خوابيدن است، نه فقط روى پا ايستادن است.

و اما تعبيرات مختلفى كه در باره مقدار" شب زنده دارى" در اين آيات آمده، در حقيقت براى بيان" تخيير" است، و پيامبر ص را مخير مى‌كند كه نيمى از شب، يا چيزى كمتر، يا چيزى بيشتر را بيدار بماند، و تلاوت قرآن كند، در مرحله اول" تمام شب" را جز مقدار كمى ذكر مى‌كند، و بعد تخفيف داده و آن را به نيمى از شب مى‌رساند و سپس كمتر از نيم.

بعضى گفته‌اند منظور تخيير در ميان" دو سوم" و" نصف" و" يك سوم" شب است، به قرينه آيه‌اى كه در آخر همين سوره خواهد آمد كه مى‌فرمايد: