حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذابَ وَ إِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضْعَفُ جُنْداً:

" اين وضع هم چنان ادامه مى‌يابد تا زمانى كه وعده الهى را با چشم خود ببينند:

يا عذاب اين دنيا، يا عذاب آخرت، آن روز مى‌دانند چه كسى موقعيتش بدتر و لشكرش ناتواناتر است".

به هر حال لحن آيه به خوبى نشان مى‌دهد كه دشمنان اسلام پيوسته قدرت و كثرت نفرات خود را به رخ آنها مى‌كشيدند، و آنها را ضعيف و ناتوان مى‌شمردند قرآن به اين وسيله به مؤمنان دلدارى و نويد مى‌دهد كه سرانجام روز پيروزى آنها و شكست و ناتوانى دشمنان فرا خواهد رسيد.

نكته‌ها:

1- صداقت رهبران الهى‌

يكى از ويژگيهاى" رهبران الهى" اين است كه بر خلاف" رهبران شيطانى" هرگز پر مدعا و خود بزرگ بين و متكبر و مغرور نيستند.

در حالى كه فرعون فرياد احمقانه‌ أَنَا رَبُّكُمُ الْأَعْلى‌:" من خداى بزرگ شما هستم"! وَ هذِهِ الْأَنْهارُ تَجْرِي مِنْ تَحْتِي‌:" اين شاخه‌هاى عظيم رود نيل همه زير نظر من جريان دارد" بلند مى‌كرد، رهبران الهى در نهايت تواضع و فروتنى خود را بنده كوچكى از بندگان خدا معرفى مى‌نمودند كه در برابر اراده او هيچ قدرتى از خود ندارند.

در آيه 110 كهف مى‌خوانيم: قُلْ إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُكُمْ يُوحى‌ إِلَيَ‌:" بگو من تنها بشرى همچون شما هستم جز اينكه بر من وحى مى‌شود".

و در جاى ديگر آمده: وَ ما أَدْرِي ما يُفْعَلُ بِي وَ لا بِكُمْ إِنْ أَتَّبِعُ إِلَّا ما يُوحى‌ إِلَيَّ وَ ما أَنَا إِلَّا نَذِيرٌ مُبِينٌ‌:" من نمى‌دانم خداوند با من و با شما چه خواهد كرد؟