" شهاب" در اصل به معنى شعله‌اى است كه از آتش زبانه مى‌كشد، و به شعله‌هاى آتشينى كه در آسمان به صورت خط ممتد ظاهر مى‌شود نيز" شهاب" مى‌گويند طبق تحقيقات دانشمندان امروز آنها قطعه سنگهاى كوچكى هستند كه در فضاى بيرون از كره زمين در حركتند، هنگامى كه به زمين نزديك شوند تحت تاثير جاذبه آن قرار گرفته، و به سرعت به طرف زمين سقوط مى‌كنند، هنگامى كه وارد جو، يعنى قشر هواى فشرده محيط به زمين، شوند به خاطر بر خورد شديد با آن، داغ و آتشين، و به صورت شعله سوزانى در مى‌آيند، و سرانجام خاكستر آنها بر زمين مى‌نشيند.

در آيات قرآن مجيد كرارا اين مساله مطرح شده كه" شهابها" تيرهايى است كه به سوى شياطين كه قصد استراق سمع در آسمانها دارند پرتاب مى‌شود.

در اينكه منظور از استراق سمع چيست؟ و چگونه جن و شياطين به وسيله شهابها از صحنه آسمان رانده مى‌شوند؟ بحثهاى مشروحى ذيل آيه 18 سوره" حجر" (جلد 11 صفحه 40 به بعد) و ذيل آيه 10 سوره صافات (جلد 19 صفحه 15 به بعد) آورده‌ايم.

به هر حال واژه" رصد" (بر وزن حسد) به معنى آمادگى براى انتظار چيزى است كه در فارسى از آن تعبير" به كمين كردن" مى‌شود، اين واژه گاه به معنى اسم فاعل يعنى كسى يا چيزى كه در كمين نشسته نيز آمده است، و در آيات فوق به همين معنى به كار رفته.