نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 25 صفحه : 102
ناگهان ديديم از سوى كوه" حرا" مىآيد، عرض كرديم كجا بودى اى رسول
خدا؟ ما سخت نگران شديم، و ديشب بدترين شب زندگى ما بود، فرمود دعوت كننده جن به
سراغ من آمد، و من رفتم قرآن براى آنها بخوانم [1]
تفسير: ما قرآن عجيبى شنيدهايم!
اكنون با توجه به آنچه گفته شد به تفسير آيات بر مىگرديم:
در آيه نخست مىفرمايد:" بگو به من وحى شده كه جمعى از جن به سخنانم گوش
فرا دادهاند، و گفتهاند ما قرآن عجيبى شنيدهايم" (قُلْ أُوحِيَ إِلَيَّ أَنَّهُ اسْتَمَعَ نَفَرٌ مِنَ
الْجِنِّ فَقالُوا إِنَّا سَمِعْنا قُرْآناً عَجَباً) [2]
تعبير" أُوحِيَ إِلَيَ" (به من وحى شده) نشان مىدهد كه پيامبر ص در اين ماجرا شخصا افراد جن
را مشاهده نكرده، بلكه از طريق وحى به استماع آنها نسبت به قرآن مجيد آگاه شده
است.
و در ضمن اين آيه به خوبى نشان مىدهد كه طايفه" جن" داراى عقل و
شعور و فهم و درك، و تكليف و مسئوليت، و آشنايى به لغت، و توجه به فرق بين كلام
اعجاز آميز دارند، همچنين خود را موظف به تبليغ حق مىدانند، و مخاطب خطابهاى قرآن
نيز هستند.
اين قسمتى از ويژگيهاى اين موجود زنده ناپيدا است كه تنها از اين آيه استفاده
مىشود، آنها ويژگيهاى ديگرى نيز دارند كه به خواست خدا در پايان