در هر عمل مثبت و سازنده ديگر.

بعضى از مفسران، مخاطب را در اين آيات مؤمنان ظاهرى و منافقان واقعى دانسته‌اند، در حالى كه خطاب" يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا" و تعبيرات آيات بعد همگى نشان مى‌دهد كه مخاطب مؤمنان واقعى هستند اما مؤمنانى كه هنوز به سر حد كمال ايمان نرسيده و گفتار و كردارشان هماهنگ نشده است.

از نشانه‌هاى مهم مؤمنان راستين اين است كه گفتار و كردارشان صد در صد هماهنگ باشد، و هر قدر انسان از اين اصل دور شود از حقيقت ايمان دور شده است.

" مقت" در اصل به معنى" بغض شديد است نسبت به كسى كه كار قبيحى انجام داده است" و لذا در ميان عرب جاهلى كسى كه همسر پدرش را به نكاح خود در مى‌آورد" نكاح مقت" مى‌گفتند، در جمله" كَبُرَ مَقْتاً" واژه" مقت" با" كبر" كه آن نيز دليل بر شدت و عظمت است توام شده و دليل بر خشم عظيم خدا است نسبت به گفتار خالى از عمل.

" علامه طباطبائى" در" الميزان" مى‌گويد:" فرق است بين اينكه انسان سخنى را بگويد كه انجام نخواهد داد، و بين اينكه انجام ندهد كارى كه‌

[1] بعضى از مفسران" كبر" را جزء" افعال مدح و ذم" دانسته‌اند (تفسير روح البيان ذيل آيات مورد بحث) و بعضى از آن معنى تعجب فهميده‌اند (تفسير كشاف).