اينجا بود كه پيامبر ص خنديد و هند را شناخت فرمود تويى هند؟

عرض كرد: آرى اى پيامبر خدا! گذشته را ببخش خدا تو را ببخشد!.

پيامبر ص ادامه داد:" و آلوده زنا نشويد".

هند از روى تعجب گفت:" مگر زن آزاده هرگز چنين عملى انجام مى‌دهد"؟! بعضى از حاضران كه در جاهليت وضع او را مى‌دانستند از اين سخن خنديدند، زيرا سابقه هند بر كسى مخفى نبود.

باز پيامبر ص ادامه داد و فرمود: و فرزندان خود را به قتل نرسانيد".

هند گفت:" ما در كودكى آنها را تربيت كرديم، ولى هنگامى كه بزرگ شدند شما آنها را كشتيد! و شما و آنها خود بهتر مى‌دانيد" (منظورش فرزندش" حنظله" بود كه روز بدر به دست على ع كشته شده بود).

پيامبر ص از اين سخن تبسم كرد، و هنگامى كه به اين جمله رسيد كه فرمود:" بهتان و تهمت روا مداريد" هند افزود بهتان قبيح است، و تو ما را جز به صلاح و خير و مكارم اخلاق دعوت نمى‌كنى".

و هنگامى كه فرمود:" بايد در تمام كارهاى نيك فرمان مرا اطاعت كنيد" هند افزود" ما در اينجا ننشسته‌ايم كه در دل قصد نافرمانى تو داشته باشيم" (در حالى كه مسلما مطلب چنين نبود ولى طبق تعليمات اسلام پيامبر ص موظف بود اين اظهارات را بپذيرد) [1]

3- اطاعت در معروف‌

از نكته‌هاى جالبى كه از آيه فوق استفاده مى‌شود اين است كه اطاعت از

[1]" مجمع البيان" جلد 9 صفحه 276" قرطبى" نيز در تفسيرش همين داستان را با تفاوت مختصرى آورده است، و همچنين" سيوطى" در" در المنثور" و" ابو الفتوح" در تفسير" روح الجنان" (ذيل آيات مورد بحث).