و اينكه مى‌گويد" اين گفتار رسول بزرگوارى است" با اينكه مى‌دانيم قرآن گفته خدا است به اين جهت است كه پيامبر ص ابلاغ كننده آن مى‌باشد به خصوص اينكه روى عنوان" رسالت" او تكيه شده، و مى‌دانيم آنچه را رسول مى‌آورد گفتار فرستنده او است، هر چند بر زبان رسول جارى و از لبهاى مبارك او شنيده مى‌شود.

در حقيقت اين دو آيه نفى نسبتهاى ناروايى است كه مشركان و مخالفان به پيامبر ص مى‌دادند، گاه مى‌گفتند او شاعر است و اين آيات شعر او است، و گاه مى‌گفتند: او كاهن است و اينها كهانت، چرا كه كاهنان كسانى بودند

[1]" قليلا" در اين آيه و آيه بعد صفت" مفعول مطلق" محذوفى است، و" ما" زائده است و در تقدير چنين است: (تؤمنون ايمانا قليلا).