[سوره الحاقة (69): آيات 13 تا 17]

فَإِذا نُفِخَ فِي الصُّورِ نَفْخَةٌ واحِدَةٌ (13) وَ حُمِلَتِ الْأَرْضُ وَ الْجِبالُ فَدُكَّتا دَكَّةً واحِدَةً (14) فَيَوْمَئِذٍ وَقَعَتِ الْواقِعَةُ (15) وَ انْشَقَّتِ السَّماءُ فَهِيَ يَوْمَئِذٍ واهِيَةٌ (16) وَ الْمَلَكُ عَلى‌ أَرْجائِها وَ يَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ يَوْمَئِذٍ ثَمانِيَةٌ (17)

ترجمه:

13- به محض اينكه يك بار در صور دميده شود، 14- و زمين و كوه‌ها از جا برداشته شوند و يكباره درهم كوبيده و متلاشى گردند، 15- در آن روز" واقعه عظيم" روى مى‌دهد! 16- آسمانها از هم مى‌شكافند و سست مى‌گردند و فرو مى‌ريزند.

17- فرشتگان در جوانب و كناره‌هاى آسمان قرار مى‌گيرند. (و براى انجام ماموريتها آماده مى‌شوند) و آن روز عرش پروردگارت را هشت فرشته بر فراز همه آنها حمل مى‌كنند.