پيغمبر گرامى اسلام به هنگام نزول آيه فوق (وَ تَعِيَها أُذُنٌ واعِيَةٌ) فرمود:

سالت ربى ان يجعلها اذن على‌

:" من از خدا خواستم كه گوش على را از اين گوشهاى شنوا و نگه‌دارنده حقايق قرار دهد" و به دنبال آن على ع مى‌فرمود:

ما سمعت من رسول اللَّه (ص) شيئا قط فنسيته الا و حفظته‌

:" من هيچ سخنى بعد از آن از رسول خدا نشنيدم كه آن را فراموش كنم بلكه هميشه آن را به خاطر داشتم" [1] در" غاية المرام" شانزده حديث در اين زمينه از طرق شيعه و اهل سنت نقل كرده است، و" محدث بحرانى" در تفسير" البرهان" از" محمد بن عباس" نقل مى‌كند كه در اين باره سى حديث از طرق عامه و خاصه نقل شده است.

و اين فضيلتى است بزرگ براى پيشواى بزرگ اسلام على ع كه صندوقچه اسرار پيامبر ص و وارث تمام علوم رسول خدا ص بود، و به همين دليل بعد از او در مشكلاتى كه براى جامعه اسلامى در مسائل علمى پيش مى‌آمد موافقان و مخالفان به او پناه مى‌بردند، و حل مشكل را از او مى‌خواستند كه در كتب تواريخ مشروحا آمده است.

2- تناسب ميان" گناه" و" كيفر"

تعبيراتى كه در آيات فوق آمده است جالب توجه است در مورد عذاب قوم ثمود" طاغية" و در مورد قوم عاد" عاتية" و در مورد قوم فرعون و قوم‌

[1] تفسير" قرطبى" جلد 10 صفحه 6743،" مجمع البيان"،" روح البيان"،" روح المعانى"،" ابو الفتوح رازى"، و" الميزان" ذيل آيات مورد بحث، اين حديث در" مناقب ابن مغازلى شافعى" صفحه 265 (طبع اسلاميه) نيز آمده است.