[سوره القلم (68): آيات 46 تا 50]

أَمْ تَسْئَلُهُمْ أَجْراً فَهُمْ مِنْ مَغْرَمٍ مُثْقَلُونَ (46) أَمْ عِنْدَهُمُ الْغَيْبُ فَهُمْ يَكْتُبُونَ (47) فَاصْبِرْ لِحُكْمِ رَبِّكَ وَ لا تَكُنْ كَصاحِبِ الْحُوتِ إِذْ نادى‌ وَ هُوَ مَكْظُومٌ (48) لَوْ لا أَنْ تَدارَكَهُ نِعْمَةٌ مِنْ رَبِّهِ لَنُبِذَ بِالْعَراءِ وَ هُوَ مَذْمُومٌ (49) فَاجْتَباهُ رَبُّهُ فَجَعَلَهُ مِنَ الصَّالِحِينَ (50)

ترجمه:

46- يا اينكه تو از آنها مطالبه مزدى مى‌كنى كه پرداخت آن براى آنها سنگين است؟! 47- يا اسرار غيب نزد آنها است، و آن را مى‌نويسند (و به يكديگر مى‌دهند)؟.

48- اكنون كه چنين است صبر كن و منتظر فرمان پروردگارت باش و مانند صاحب ماهى (يونس) نباش (كه در تقاضاى مجازات قومش عجله كرد و گرفتار مجازات ترك اولى شد) در آن زمان كه خدا را خواند در حالى كه مملو از اندوه بود.

49- و اگر رحمت خدا به ياريش نيامده بود (از شكم ماهى) بيرون افكنده مى‌شد در حالى كه مذموم بود.

50- ولى پروردگارش او را برگزيد، و از صالحان قرار داد.