همانگونه كه آنها حق دارند مهر زنانشان را كه از آنها جدا شده و به اسلام پيوسته‌اند مطالبه كنند" (وَ سْئَلُوا ما أَنْفَقْتُمْ وَ لْيَسْئَلُوا ما أَنْفَقُوا).

و اين مقتضاى عدالت و احترام به حقوق متقابل است.

و در پايان آيه به عنوان تاكيد بر آنچه گذشت مى‌فرمايد:" اينها حكم الهى است كه در ميان شما حكم مى‌كند و خداوند دانا و حكيم است" (ذلِكُمْ حُكْمُ اللَّهِ يَحْكُمُ بَيْنَكُمْ وَ اللَّهُ عَلِيمٌ حَكِيمٌ‌).

احكامى است كه همه از علم الهى سرچشمه گرفته، و آميخته با حكمت است و حقوق همه افراد در آن در نظر گرفته شده، و با اصل عدالت و قسط اسلامى كاملا هماهنگ است، و توجه به اين حقيقت كه همه از سوى خدا است بزرگترين ضمانت اجرايى براى اين احكام محسوب مى‌شود.

طبق آيه گذشته مسلمانان مى‌توانستند مهر اينگونه زنان را از كفار بگيرند همانگونه كه آنها حق داشتند مهر همسرانشان را كه به اسلام پيوسته و به مدينه هجرت كرده‌اند از مسلمانان دريافت دارند.

ولى طبق بعضى از روايات در عين اينكه مسلمانان به اين حكم عادلانه عمل كردند مشركان مكه سر باز زدند، لذا دستور داده شد براى عدم تضييع حق اين‌