ص را به پيروى از آئين نياكان و شرك و بت‌پرستى دعوت كردند، خداوند او را از اطاعت آنها نهى كرد [1] بعضى ديگر نقل كرده‌اند كه" وليد بن مغيرة" كه از سران بزرگ شرك بود اموال عظيمى به پيامبر ص عرضه داشت و سوگند ياد كرد كه اگر از آئينش بازگردد به او خواهد داد! [2] از لحن آيات و از آنچه در تواريخ آمده است به خوبى استفاده مى‌شود كه وقتى مشركان كوردل سرعت پيشرفت آئين اسلام را مشاهده كردند به فكر افتادند كه از طريق دادن امتيازاتى به پيامبر ص امتيازاتى از او بگيرند، و او را به نوعى سازش بكشانند- همانگونه كه روش همه طرفداران باطل در طول تاريخ است- لذا گاه اموال عظيم، و گاه زنان زيبا، و گاه پست و مقام برجسته پيشنهاد مى‌كردند، و در حقيقت روح پيامبر ص را با مقياس وجود خود اندازه- گيرى و مقايسه مى‌نمودند.

ولى قرآن بارها به پيامبر ص هشدار داده كه هرگز كمترين انعطافى در برابر اين پيشنهادهاى انحرافى از خود نشان ندهد، و با اهل باطل هرگز مداهنه نكند، چنان كه در آيه 49 سوره مائده مى‌خوانيم: (وَ أَنِ احْكُمْ بَيْنَهُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَهُمْ وَ احْذَرْهُمْ أَنْ يَفْتِنُوكَ عَنْ بَعْضِ ما أَنْزَلَ اللَّهُ إِلَيْكَ‌):" در ميان آنها (اهل كتاب) بر طبق آنچه خدا نازل كرده حكم كن و از هوسهاى آنها پيروى مكن، و بر حذر باش كه تو را از تعليماتى كه خدا بر تو نازل كرده منحرف نسازند".

" يدهنون" از ماده" مداهنه" در اصل از" دهن" به معنى" روغن"

[1]" فخر رازى" جلد 30 صفحه 85 و" مراغى" جلد 29 صفحه 31.

[2] تفسير" قرطبى" جلد 10 صفحه 6710.