دست به درگاه خدا برمى‌دارى.

آرى تو كانون محبت و عواطف و سرچشمه رحمتى.

" خلق" از ماده" خلقت" به معنى صفاتى است كه از انسان جدا نمى‌شود و همچون خلقت و آفرينش انسان مى‌گردد.

بعضى از مفسران خلق عظيم پيامبر ص را به" صبر در راه حق، و گستردگى بذل و بخشش، و تدبير امور، و رفق و مدارا، و تحمل سختيها در مسير دعوت به سوى خدا، و عفو و گذشت، و جهاد در راه پروردگار، و ترك حسد و حرص" تفسير كرده‌اند، ولى گرچه همه اين صفات در پيامبر ص بود، ولى" خلق عظيم" او منحصر به اينها نبود.

در بعضى از تفاسير نيز" خلق عظيم" به قرآن يا آئين اسلام تفسير شده است كه مى‌تواند از مصاديق مفهوم وسيع فوق باشد، و به هر حال وجود اين" خلق عظيم" در پيامبر ص دليل بارزى بر عقل و درايت آن حضرت و نفى نسبتهاى دشمنان بود.

و به دنبال آن مى‌افزايد:" به زودى تو مى‌بينى و آنها نيز مى‌بينند" (فَسَتُبْصِرُ وَ يُبْصِرُونَ‌).

[1]" با" در" بايكم" زائده است و" ايكم" مفعول براى دو فعل قبل است.