نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 24 صفحه : 346
مفهوم وسيعى دارد كه بتها يكى از مصاديق آن است.
***
باز براى تاكيد بيشتر مىافزايد:" يا آن كس كه شما را روزى مىدهد
اگر روزى خود را از شما بازدارد چه كسى مىتواند شما را بىنياز كند"؟! (أَمَّنْ هذَا الَّذِي يَرْزُقُكُمْ إِنْ أَمْسَكَ رِزْقَهُ) [1] هر گاه به آسمان دستور دهد نبارد، و زمينها گياهى نروياند، و يا آفات مختلف
نباتى محصولات را نابود كنند، چه كسى توانايى دارد غذايى در اختيار شما بگذارد؟ و
يا اگر روزيهاى معنوى و وحى آسمانى از شما قطع كند چه كسى توانايى راهنمايى شما را
دارد؟
اينها حقايقى است آشكار، ولى لجاجت و خيرهسرى، حجابى است در برابر درك و شعور
آدمى: و لذا در پايان آيه مىفرمايد:" بلكه آنها در سركشى و فرار و فاصله
گرفتن از حقايق اصرار و لجاجت مىورزند" (بَلْ لَجُّوا فِي عُتُوٍّ وَ نُفُورٍ).
هم امروز با تمام پيشرفتى كه در جهات مختلف زندگى بشر مخصوصا در صنايع غذايى
حاصل شده، اگر فقط يك سال مطلقا باران نبارد، چه فاجعهاى در تمام جهان رخ مىدهد،
و يا اگر لشكر ملخها و آفات نباتى همه جا را فرا گيرد چه مصيبتى واقع خواهد شد؟
نكته: چهار عامل براى ناكامى انسانها
در آيات گذشته خوانديم كه نداشتن گوش شنوا و عقل بيدار مهمترين
[1] جزاى شرط در آيه محذوف است، و در
تقدير چنين مىباشد" ان امسك رزقه من يرزقكم غيره".
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 24 صفحه : 346