" و ما از روح خود در او دميديم" (فَنَفَخْنا فِيهِ مِنْ رُوحِنا).

و او به فرمان خدا بدون داشتن همسر، فرزندى آورد كه پيامبر اولو العزم پروردگار شد.

سپس مى‌افزايد" او سخنان پروردگار و كتابهايش را تصديق كرد، و به همه آنها ايمان آورد" (وَ صَدَّقَتْ بِكَلِماتِ رَبِّها وَ كُتُبِهِ‌).

" و او از مطيعان فرمان خدا بود" (وَ كانَتْ مِنَ الْقانِتِينَ‌).

از نظر ايمان در سرحد اعلى قرار داشت، و به تمام كتب آسمانى و اوامر الهى مؤمن، و از نظر عمل پيوسته مطيع اوامر الهى بود، و بنده‌اى بود جان و دل بر كف، و چشم بر امر و گوش بر فرمان داشت.

تفاوت" كلمات" و" كتب" ممكن است از اين نظر باشد كه تعبير به" كتب" اشاره به تمام كتابهاى آسمانى است كه بر پيامبران نازل شده و تعبير به" كلمات" ناظر وحى‌هايى است كه صورت كتاب آسمانى نداشته است.

مريم آن چنان نسبت به اين كلمات و كتب مؤمن بود كه قرآن در آيه 75 سوره مائده به عنوان" صديقه" (بسيار تصديق كننده) از او ياد كرده است.

در آيات مختلف قرآن مطالب زيادى در باره شخصيت اين زن باايمان و مقام والاى او ديده مى‌شود كه قسمت مهمى از آن در همان سوره‌اى است كه به نام او ناميده شده (جمعى نيز صديقه را به معنى بسيار راستگو توصيف كرده‌اند).

و به هر حال قرآن با اين تعبيرات دامان مريم را از سخنان ناروايى كه جمعى از يهوديان آلوده و جنايتكار، در باره او مى‌گفتند، و شخصيت، و حتى پاكدامنى او را زير سؤال مى‌بردند، پاك مى‌شمرد، و مشت محكمى بر دهان‌