عادت ماهانه ببينند هنگامى كه براى بار سوم وارد ماهانه شدند عده آنها پايان يافته، ولى در اين ميان افراد ديگرى هستند كه به عللى عادت ماهانه نمى‌بينند و يا باردارند، آيات فوق حكم اين افراد را روشن ساخته و بحث عده را تكميل مى‌كند.

نخست مى‌فرمايد:" زنانى از شما كه مايوس از عادت ماهانه شده‌اند، اگر در وضع آنها (از نظر باردارى) شك كنيد عده آنان سه ماه است" (وَ اللَّائِي يَئِسْنَ مِنَ الْمَحِيضِ مِنْ نِسائِكُمْ إِنِ ارْتَبْتُمْ فَعِدَّتُهُنَّ ثَلاثَةُ أَشْهُرٍ).

" و همچنين زنانى كه عادت ماهانه نديده‌اند آنها نيز بايد سه ماه تمام عده نگهدارند" (وَ اللَّائِي لَمْ يَحِضْنَ‌) سپس به سومين گروه اشاره كرده مى‌افزايد:" عده زنان باردار اين است كه بار خويش را بر زمين بگذارند" (وَ أُولاتُ الْأَحْمالِ أَجَلُهُنَّ أَنْ يَضَعْنَ حَمْلَهُنَ‌).

به اين ترتيب حكم سه گروه ديگر از زنان در آيه فوق مشخص شده است، دو گروه بايد سه ماه عده نگهدارند، و گروه سوم يعنى زنان باردار با وضع حمل عده آنان پايان مى‌گيرد، خواه يك ساعت بعد از طلاق وضع حمل كنند يا مثلا هشت ماه.

در اينكه منظور از جمله" إِنِ ارْتَبْتُمْ‌" (هر گاه شك و ترديد كنيد) چيست؟ سه احتمال ذكر شده است:

1- منظور احتمال و شك در وجود" حمل" است، به اين معنى كه اگر بعد از سن ياس (سن پنجاه‌سالگى در زنان عادى و شصت‌سالگى در زنان قرشى) احتمال وجود حمل در زنى برود بايد عده نگهدارد، اين معنى هر چند كمتر اتفاق مى‌افتد ولى گاه اتفاق افتاده است (توجه داشته باشيد كه واژه" ريبه"