15- اموال و فرزندانتان وسيله آزمايش شما هستند، و اجر و پاداش عظيم نزد خدا است.

16- بنا بر اين تا آنجا كه در توان داريد تقواى الهى پيشه كنيد، و گوش دهيد و اطاعت نمائيد، و انفاق كنيد كه براى شما بهتر است، و آنها كه از بخل و حرص خويشتن مصون بمانند رستگار و پيروزند.

17- اگر به خدا قرض الحسنه دهيد آن را براى شما مضاعف مى‌سازد، و شما را مى‌بخشد و خداوند شكر كننده و بردبار است.

18- او از پنهان و آشكار با خبر است و او عزيز و حكيم است.

شان نزول:

در روايتى از امام باقر ع مى‌خوانيم: كه در مورد آيه" إِنَّ مِنْ أَزْواجِكُمْ ..." فرمود: منظور اين است كه وقتى بعضى از مردان مى‌خواستند هجرت كنند پسر و همسرش دامن او را گرفتند و مى‌گفتند: تو را به خدا سوگند كه هجرت نكن، زيرا اگر بروى ما بعد از تو بى‌سرپرست خواهيم شد، بعضى مى‌پذيرفتند و مى‌ماندند، آيه فوق نازل شد و آنها را از قبول اين گونه پيشنهادها و اطاعت فرزندان و زنان در اين زمينه‌ها بر حذر داشت، اما بعضى ديگر اعتنا نمى‌كردند و مى‌رفتند ولى به خانواده خود مى‌گفتند به خدا اگر با ما هجرت نكنيد و بعدا در (دار الهجرة) مدينه نزد ما آئيد ما مطلقا به شما اعتنا نخواهيم كرد، ولى به آنها دستور داده شد كه هر وقت خانواده آنها به آنها پيوستند گذشته را فراموش كنند و جمله‌ وَ إِنْ تَعْفُوا وَ تَصْفَحُوا وَ تَغْفِرُوا فَإِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ‌ ناظر به همين معنى است‌ [1]

[1] تفسير" على بن ابراهيم" مطابق نقل" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 342 (حديث 20) همين معنى به صورت مختصرترى در تفسير" در المنثور" و" تفاسير ديگر" از ابن عباس نقل شده است، ولى هيچكدام به جامعيت روايت فوق نيست.