خداوند از اعمال انسانها در قيامت كه در جمله قبل آمده است مى‌دانند، ولى ظاهر اين است كه به كل محتواى آيه برمى‌گردد (اصل رستاخيز و فرع آن كه مساله اخبار به اعمال است، اخبارى كه مقدمه حساب و جزا است).

و بدانيد" خداوند به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است" (وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ).

به اين ترتيب دستور مى‌دهد كه خود را براى رستاخيز از طريق ايمان و عمل صالح آماده كنند، ايمان به سه اصل به" خدا" و" پيامبر" و" قرآن" كه اصول ديگر نيز در آن درج است.

تعبير از قرآن به عنوان" نور" در آيات متعددى وارد شده و تعبير به" انزلنا" (نازل كرديم) شاهد ديگرى بر آن است، هر چند در روايات متعددى كه از طرق اهل بيت ع به ما رسيده" نور" در آيه مورد بحث به وجود" امام" ع تفسير شده، اين تفسير ممكن است از اين نظر باشد كه وجود امام ع تجسم عملى كتاب اللَّه محسوب مى‌شود، و لذا گاه از پيامبر ص و امام ع به قرآن ناطق ياد مى‌شود، در ذيل يكى از اين روايات از امام باقر ع مى‌خوانيم كه در باره امامان مى‌گويد:

و هم الذين ينورون قلوب المؤمنين‌

:" آنها كسانى هستند كه دلهاى مؤمنان را نور و روشنايى مى‌بخشند" [1]

[1] تفسير" نور الثقلين" جلد 5 صفحه 341.