نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 24 صفحه : 181
محتواى سوره تغابن
در اينكه اين سوره در مدينه نازل شده يا در مكه؟ در ميان مفسران، سخت گفتگو
است، هر چند مشهور مدنى بودن آن است، در حالى كه بعضى آن را كلا، مكى، و بعضى،
تنها سه آيه آخر را مدنى دانسته، و باقى را، مكى مىدانند.
البته لحن آيات اخير اين سوره، با سورههاى مدنى هماهنگ است، ولى صدر آن، با
سورههاى مكى موافقتر است، اما به هر حال ما مجموع آن را طبق مشهور، مدنى، تلقى
مىكنيم.
" ابو عبد اللَّه زنجانى" در كتاب نفيس" تاريخ القرآن"،
از فهرست" ابن نديم"، نقل مىكند كه سوره تغابن بيست و سومين سورهاى
است كه در مدينه نازل شده است، و با توجه به اينكه سورههاى مدنى كلا 28 سوره است،
لذا بايد گفت اين سوره از آخرين سورههايى است كه بر پيامبر ص نازل شده) [1] اما از نظر محتوى،
اين سوره را مىتوان به چند بخش تقسيم كرد:
1- آغاز سوره كه از توحيد و صفات و افعال خدا بحث مىكند.
2- به دنبال آن، با استفاده از علم خداوند، به مردم هشدار مىدهد كه مراقب
اعمال پنهان و آشكار خود باشند، و سرنوشت، اقوام پيشين را فراموش نكنند.
3- در بخش ديگرى از سوره، سخن از معاد است.
و اينكه روز قيامت روز" تغابن" و مغبون شدن گروهى و برنده شدن گروه