بقره) و در جلد 8 ذيل آيات 60 تا 85 سوره توبه (صفحه 19 تا 72) و در جلد 17 ذيل آيات 12 تا 17 سوره احزاب (صفحه 224 تا 232) و در جلد هفتم ذيل آيه 43 تا 45 سوره توبه (صفحه 428 تا 456) داشته‌ايم.

كوتاه سخن اينكه كمتر گروهى است كه قرآن در باره آنها اينهمه بحث كرده باشد، و نشانه‌ها و اعمال و خطرات آنها را بازگو نموده باشد، اين سرمايه- گزارى وسيع قرآن در اين باره دليل بر خطر فوق العاده منافقان است.

3- منافق خشك و شكننده است‌

در طول زندگى طوفانهايى مى‌وزد، و امواج خروشانى پديدار مى‌گردد.

مؤمنان با استفاده از نيروى ايمان و توكل، و نقشه‌هاى صحيح، گاه جنگ و گريز، و گاه حمله‌هاى پى در پى، آنها را از سر مى‌گذرانند و پيروز مى‌شوند، اما منافق يكدنده و لجوج مى‌ايستد تا مى‌شكند، در حديثى (از پيغمبر گرامى اسلام) آمده:

مثل المؤمن كمثل الزرع لا تزال الريح تميله، و لا يزال المؤمن يصيبه البلاء، و مثل المنافق كمثل شجرة الارز لا تهتز حتى تستحصد:

" مؤمن همچون ساقه‌هاى زراعت است، بادها او را مى‌خواباند اما بعدا به پا مى‌خيزد و پيوسته حوادث سخت و بلاها را تحمل كرده از سر مى‌گذراند، اما منافق همانند درخت صنوبر است نرمشى از خود نشان نمى‌دهد و مى‌ايستد تا از ريشه كنده شود" [1]!

4- عزت مخصوص خدا و دوستان او است‌

گرچه در فارسى روزمره" عزت" به معنى احترام و آبرو يا گرانبها

[1]" صحيح مسلم" جلد 4 صفحه 2163 (باب مثل المؤمن كالزرع) شبيه همين مضمون با كمى تفاوت در تفسير" روح البيان" جلد 9 صفحه 533 نيز آمده است.