معمولا بيانگر نوعى زمان است از جهت تنگى بيان مى‌باشد، و حتى تشبيه" كلمح بالبصر" [1] (يك چشم بر هم زدن) در آيه 77 سوره نحل هنگامى كه سخن از امر الهى در باره رستاخيز مى‌گويد و آن را تشبيه به" لمح بصر" مى‌كند مى‌افزايد: أَوْ هُوَ أَقْرَبُ‌" از يك چشم بر هم زدن نيز نزديكتر است"! به هر حال در اينجا سخن از زمان به خاطر تعبيرات روزمره ما است، و به خاطر آن است كه قرآن به زبان ما با ما سخن مى‌گويد، و گرنه خداوند و اوامرش ما فوق زمان است ضمنا تعبير به" واحدة" ممكن است اشاره به اين معنى باشد كه يك فرمان كافى است و نياز به تكرار ندارد، و يا اشاره به اينكه فرمان او در باره كوچك و بزرگ و صغير و كبير و حتى آفرينش مجموع آسمانهاى گسترده با يك ذره خاك فرق نمى‌كند.

اصلا كوچك و بزرگ و مشكل و آسان در مقياس فكر محدود و قدرت ناچيز ماست، و آنجا كه سخن از قدرت بى انتها مطرح است، اين مفاهيم به كلى از ميان مى‌رود و همه يك رنگ و يك شكل مى‌شوند (دقت كنيد).

در اينجا" يك سؤال" پيش مى‌آيد كه اگر معنى جمله فوق اين است كه همه چيز آنا وجود پيدا مى‌كند، اين امر با مشاهده تدريجى بودن حوادث جهان سازگار نيست.

ولى" پاسخ" اين سؤال با توجه به يك نكته روشن مى‌شود، و آن اينكه:

فرمان او همه جا يك كلمه است كه از يك چشم بر هم زدن نيز سريعتر مى‌باشد ولى محتواى فرمان متفاوت است، اگر به جنين فرمان داده كه در نه ماه دوران خود را تكميل كند يك لحظه كم و زياد نخواهد شد، و فوريت آن به اين است كه درست در رأس اين مدت تكميل گردد، و اگر فرمان به كره زمين داده، كه‌

[1]" لمح" (بر وزن مسح) در اصل به معنى درخشيدن برق است سپس به معنى نگاه سريع آمده است.