[سوره القمر (54): آيات 41 تا 46]

وَ لَقَدْ جاءَ آلَ فِرْعَوْنَ النُّذُرُ (41) كَذَّبُوا بِآياتِنا كُلِّها فَأَخَذْناهُمْ أَخْذَ عَزِيزٍ مُقْتَدِرٍ (42) أَ كُفَّارُكُمْ خَيْرٌ مِنْ أُولئِكُمْ أَمْ لَكُمْ بَراءَةٌ فِي الزُّبُرِ (43) أَمْ يَقُولُونَ نَحْنُ جَمِيعٌ مُنْتَصِرٌ (44) سَيُهْزَمُ الْجَمْعُ وَ يُوَلُّونَ الدُّبُرَ (45)

بَلِ السَّاعَةُ مَوْعِدُهُمْ وَ السَّاعَةُ أَدْهى‌ وَ أَمَرُّ (46)

ترجمه:

41- انذارها و هشدارها (يكى پس از ديگرى) براى آل فرعون آمد.

42- اما آنها همه آيات ما را تكذيب كردند، و ما آنها را گرفتيم و مجازات كرديم گرفتن شخصى قدرتمند و توانا.

43- آيا كفار شما بهتر از اينها هستند؟ يا براى شما امان‌نامه‌اى در كتب آسمانى نازل شده؟! 44- يا مى‌گويند: ما جماعتى متحد و نيرومند و پيروزيم؟

45- (ولى بدانند) جمعشان به زودى شكست مى‌خورد و پا به فرار مى‌گذارند.

46- (علاوه بر اين) رستاخيز موعد آنها است و مجازات قيامت هولناكتر و تلختر است.