و آثار ويرانه‌هاى آنها را نيز محو كرد! چنان كه آيه بعد به صورت سربسته و فشرده به اين معنى اشاره كرده مى‌گويد:

" سرانجام صبحگاهان در اول روز عذابى مستمر و ثابت به سراغ آنها آمد" (وَ لَقَدْ صَبَّحَهُمْ بُكْرَةً عَذابٌ مُسْتَقِرٌّ).

آرى در لحظاتى كوتاه همه چيز پايان گرفت و اثرى از آنها باقى نماند.

تعبير به" بكرة" (آغاز روز) به خاطر اين است كه" صبحهم" معنى گسترده‌اى دارد كه تمام صبح را در بر مى‌گيرد در حالى كه منظور آغاز صبح است.

آيا اين ماجرا آغاز طلوع فجر بوده، يا آغاز طلوع آفتاب؟ دقيقا معلوم نيست ولى شايد تعبير" بكرة" بيشتر مناسب آغاز طلوع آفتاب باشد.

واژه" مستقر" به معنى ثابت و پابرجاست، و در اينجا ممكن است اشاره به اين باشد كه اين عذاب به قدرى كوبنده و قوى و نيرومند بود كه هيچ قدرتى مقابله با آن را نداشت.

اين معنى نيز گفته شده است كه چون اين عذاب دنيوى با عذاب برزخى آنها اتصال پيدا كرد از آن تعبير به" مستقر" شده است.

تا ديگر در انذارهاى پيامبران شك و ترديد نكنيد.

گرچه اين جمله دو بار در اين ماجرا ذكر شده ولى پيداست جمله اول اشاره به همان عذاب مقدماتى يعنى نابينا شدن گروهى است كه به خانه لوط هجوم آوردند، و بار دوم اشاره به عذاب نهايى يعنى زلزله ويرانگر و باران سنگ‌