را" بواء" مى‌گويند، اين تعبير كنايه لطيفى است از اين معنى كه جمعيت انصار مدينه قبل از آنكه پيامبر ص و مهاجران وارد اين شهر شوند زمينه‌هاى هجرت را فراهم كردند، و همانگونه كه تاريخ مى‌گويد آنها دو بار در عقبه (گردنه‌اى نزديك مكه) آمده، و مخفيانه با پيامبر خدا ص بيعت كردند، و به صورت مبلغانى به سوى مدينه بازگشتند، و حتى يكى از مسلمانان مكه را بنام" مصعب بن عمير" به عنوان مبلغ همراه خود به مدينه آوردند تا افكار عمومى را براى هجرت پيامبر ص آماده سازند.

بنا بر اين نه تنها خانه‌هاى ظاهرى را آماده پذيرايى مهاجران كردند كه خانه دل و جان و محيط شهر خود را تا آنجا كه مى‌توانستند آماده ساختند.

تعبير" من قبلهم" نشان مى‌دهد كه اينها همه قبل از هجرت مسلمانان مكه بوده است، و مهم همين است.

مطابق اين تفسير انصار مدينه نيز جزء مستحقين اين اموال بودند، و اين منافات با آنچه از پيغمبر اكرم ص نقل شده است كه تنها به دو يا سه نفر از طايفه انصار از اموال بنى نضير بخشيد، ندارد، زيرا ممكن است در ميان انصار افراد مسكين و فقير غير از آن چند نفر نبوده، در حالى كه شرط قبول اين اموال فقر و نياز بوده است، به عكس مهاجرين كه اگر هم مصداق فقير نبوده‌اند مصداق" ابن السبيل" محسوب مى‌شدند [1] سپس به سه توصيف ديگر كه بيانگر كل روحيات انصار مى‌باشد پرداخته، چنين مى‌گويد:

" آنها چنان هستند كه هر مسلمانى را به سوى آنها هجرت كند دوست‌

[1] اما مطابق تفسير ديگرى" وَ الَّذِينَ تَبَوَّؤُا الدَّارَ" مبتدا است و" يحبون" خبر آن مى‌باشد، و مجموعا جمله مستقلى را تشكيل مى‌دهد و ارتباطى با جمله قبل كه در باره مصرف" فى‌ء" است ندارد، ولى روشن است كه تفسير اول مناسبتر مى‌باشد.