و در كتاب" كنز العمال" كه در حاشيه مسند احمد آمده در مساله صله رحم از" ابو سعيد خدرى" نقل شده هنگامى كه آيه فوق نازل شد پيامبر ص فاطمه ع را خواست و فرمود: يا فاطمه لك فدك:" اى فاطمه! فدك از آن تو است" [1] حاكم نيشابورى نيز در تاريخش همين معنى را آورده است‌ [2] ابن ابى الحديد نيز در شرح نهج البلاغه داستان فدك را به طور مشروح ذكر كرده‌ [3] و همچنين كتب فراوان ديگر.

ولى بعد از پيامبر ص كسانى كه وجود اين قدرت اقتصادى را در دست همسر على ع مزاحم قدرت سياسى خود مى‌ديدند و تصميم داشتند ياران على ع را از هر نظر منزوى كنند به بهانه حديث مجعول" نحن معاشر الانبياء لا نورث" آن را مصادره كردند، و با اينكه فاطمه ع رسما متصرف آن بود و كسى از" ذو اليد" مطالبه شاهد و بينه نمى‌كند از او شاهد خواستند، حضرت ع نيز اقامه شهود كرد كه پيغمبر ص شخصا فدك را به او بخشيده، اما با اينهمه اعتنا نكردند، در دورانهاى بعد هر يك از خلفا كه مى‌خواستند تمايلى به اهل بيت نشان دهند فدك را به آنها باز مى‌گرداندند، اما چيزى نمى‌گذشت كه ديگرى آن را مجددا مصادره مى‌كرد! و اين عمل بارها در زمان خلفاى" بنى اميه" و" بنى عباس" تكرار شد.

داستان فدك و حوادث گوناگونى كه در رابطه با آن در صدر اسلام و دورانهاى بعد روى داد از دردناكترين و غم‌انگيزترين و در عين حال عبرت‌انگيزترين فرازهاى تاريخ اسلام است كه مستقلا بايد مورد بحث و بررسى دقيق‌

[1] كنز العمال جلد 2 صفحه 158.

[2] به كتاب فدك صفحه 49 مراجعه شود.

[3] شرح ابن ابى الحديد جلد 16 صفحه 209 به بعد.