از آنچه گفتيم اين نكته روشن مى‌شود كه در ميان آيه اول و دوم كه در بالا ذكر كرديم تضادى وجود ندارد، هر چند آيه اول ظاهرا" فى‌ء" را در اختيار شخص پيامبر مى‌گذارد و در آيه دوم مصارف ششگانه‌اى براى آن ذكر مى‌كند، زيرا اين مصارف ششگانه ذكر اولويتهايى است كه پيامبر ص در مورد اموالى كه در اختيار دارد بايد رعايت كند، و به تعبير ديگر پيغمبر اكرم ص اينهمه ثروت را براى شخص خودش نمى‌خواهد بلكه به عنوان رهبر و رئيس حكومت اسلامى در هر موردى لازم است صرف مى‌كند.

اين نكته نيز قابل توجه است كه اين حق بعد از پيامبر ص به امامان معصوم ع و بعد از آنها به نواب آنها يعنى مجتهدان جامع الشرائط مى‌رسد، چرا كه احكام اسلام تعطيل بردار نيست، و حكومت اسلامى از مهمترين مسائلى است كه مسلمانان با آن سر و كار دارند و قسمتى از پايه‌هاى اين حكومت بر مسائل اقتصادى نهاده شده است و بخشى از مسائل اقتصادى اصيل اسلامى همينها است.

2- پاسخ به يك سؤال‌

در اينجا ممكن است اين سؤال مطرح شود كه چگونه خداوند دستور مى‌دهد كه همه مردم بدون استثنا آنچه را پيامبر ص مى‌گويد بى قيد و شرط بپذيرند؟!.

ولى با توجه به اينكه ما پيامبر را معصوم مى‌دانيم، و اين حق فقط براى او و جانشينان معصوم او است پاسخ سؤال روشن مى‌شود.