جنگها به يارى مؤمنان مى‌فرستاد بر قلب آنها چيره كرد، و مجال هر گونه حركت و مقابله را از آنها سلب نمود، آنها خود را براى مقابله با لشكر برون آماده كرده بودند، بيخبر از آنكه خداوند لشكرى از درون به سراغشان مى‌فرستد، و چنان آنها را در تنگنا قرار مى‌دهد كه خودشان با دشمن براى تخريب خانه‌هايشان همكارى كنند.

درست است كه كشته شدن رئيس آنها" كعب بن اشرف" قبل از اين ماجرا وحشتى بر دل آنها افكنده بود، ولى مسلما منظور از آيه اين نيست آن چنان كه بعضى از مفسران گمان كرده‌اند- بلكه اين يك نوع امداد الهى بوده كه بارها در جنگهاى اسلامى به يارى مسلمين مى‌شتافت.

جالب اينكه مسلمانان از بيرون، دژهاى آنها را ويران مى‌كردند كه به داخل آن راه يابند، و يهود از درون ويران مى‌كردند تا به صورت سالم به دست مسلمانان نيفتد، و نتيجه اين همكارى ويران شدن استحكامات آنها بود! در مورد اين آيه تفسيرهاى ديگرى نيز گفته شده، از جمله اينكه: يهود از داخل، ديواره دژها را ويران مى‌كردند تا فرار كنند و مسلمانان از بيرون تا به آنها دست يابند (ولى اين احتمال بعيد است).

و نيز گفته شده كه اين آيه معنى كنايى دارد مثل اينكه مى‌گوئيم فلان كس خانه و زندگيش را با دست خودش ويران كرد، يعنى بر اثر نادانيها و لجاجتها سبب بر باد دادن زندگى خود شد.

يا اينكه منظور يهود از تخريب بعضى از خانه‌ها اين بود كه دهانه كوچه‌هاى داخل قلعه را ببندند تا مانع پيشروى مسلمانان شوند و در آينده نيز نتوانند در آن سكنى گزينند.

يا اينكه قسمتى از خانه‌هاى داخل دژ را خراب كردند تا در صورت كشيده شدن ميدان نبرد به داخل دژ جاى كافى براى جنگيدن داشته باشند.