نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 449
آنان واجب بود، و آنها كه نداشتند بدون آن مىتوانستند با پيامبر ص نجوى كنند.
***
جالب اينكه دستور فوق تاثير عجيبى گذاشت و آزمون جالبى شد و همگى جز يك
نفر از دادن صدقه و نجوى خوددارى كردند، و او امير مؤمنان على ع بود اينجا بود كه
آنچه لازم بود روشن شود شد و آنچه بايد مسلمانان از اين دستور بفهمند و درس گيرند
گرفتند، لذا آيه بعد نازل گرديد و اين حكم را نسخ كرد و فرمود:" آيا ترسيديد
فقير شويد كه از دادن صدقه قبل از نجوى خوددارى كرديد"؟! (أَ أَشْفَقْتُمْ أَنْ تُقَدِّمُوا بَيْنَ يَدَيْ نَجْواكُمْ
صَدَقاتٍ).
معلوم مىشود حب مال در دل شما از علاقه به نجواى پيامبر ص بيشتر است، و نيز
معلوم مىشود در اين نجواها غالبا مسائل حياتى مطرح نمىشد، و گرنه چه مانعى داشت
كه اين گروه قبل از نجوى صدقهاى مىدادند و نجوى مىكردند، به خصوص اينكه مقدار
خاصى براى صدقه نيز تعيين نشده بود و مىتوانستند با مبلغ كمى اين مشكل را حل
كنند.
سپس مىافزايد:" اكنون كه اين كار را نكرديد، و خود به تقصير خويشتن پى
برديد و خداوند شما را بخشيد، و توبه شما را پذيرفت، نماز را بر پا داريد و زكات
را ادا كنيد، و خدا و پيامبرش را اطاعت نمائيد، و بدانيد خداوند از آنچه انجام
مىدهيد با خبر است" (فَإِذْ لَمْ
تَفْعَلُوا وَ تابَ اللَّهُ عَلَيْكُمْ فَأَقِيمُوا الصَّلاةَ وَ آتُوا الزَّكاةَ
وَ أَطِيعُوا اللَّهَ وَ رَسُولَهُ وَ اللَّهُ خَبِيرٌ بِما تَعْمَلُونَ).
تعبير به" توبه" نشان مىدهد كه آنها در نجواهاى قبلى مرتكب گناهى
شده بودند، خواه به خاطر تظاهر و ريا، و يا آزار پيامبر ص و يا ايذاء مؤمنان فقير.
گرچه در اين آيه سخنى صريحا در باره جواز نجوى بعد از اين ماجرا
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 449