يادى از خدا نيز ديده شود، همانگونه كه در سلام سلامتى طرف را از خداوند تقاضا مى‌كنيم.

در تفسير" على بن ابراهيم" ذيل آيات مورد بحث آمده است كه جمعى از ياران پيامبر ص هنگامى كه نزد او مى‌آمدند" انعم صباحا، و انعم مساء" (صحبت توأم با راحتى باد، يا عصرت توام با راحتى باد) مى‌گفتند، و اين تحيت عصر جاهليت بود، قرآن از اين كار نهى كرد و رسول خدا به آنها فرمود: خداوند به ما تحيتى بهتر از آن دستور داده كه آن تحيت اهل بهشت است" السلام عليكم" [1] كه به معنى سلام اللَّه عليكم مى‌باشد.

امتياز سلام اسلامى در اين است كه از يك سو توأم با ذكر خدا است، و از سوى ديگر در آن سلامت همه چيز اعم از دين و ايمان و جسم و جان مطرح است، نه تنها راحتى و رفاه و آسايش‌ [2] در باره حكم تحيت و سلام و آداب آن ذيل آيه 86 سوره نساء بحث مشروحى داشته‌ايم (به جلد 4 تفسير نمونه صفحه 41 به بعد مراجعه شود).

[1] همان مدرك حديث 30.

[2] در كتاب" بلوغ الارب فى معرفة احوال العرب" بحث مشروحى در باره تحيت عرب در جاهليت و تفسير جمله" انعم صباحا و مساء" آورده است (جلد 2 صفحه 192).