چهارشنبه آخر ماه است كه در محاق اتفاق افتاد، و در همين روز" قابيل" برادرش" هابيل" را كشت ... و خداوند در اين روز چهارشنبه تندباد را بر قوم عاد فرستاد" [1] لذا بسيارى از مفسران به پيروى بسيارى از روايات آخرين چهارشنبه هر ماه را روز نحس مى‌دانند، و از آن تعبير به" اربعاء لا تدور" مى‌كنند (يعنى چهارشنبه‌اى كه تكرار نمى‌شود).

در بعضى ديگر از روايات مى‌خوانيم كه روز اول ماه روز سعد و مباركى است چرا كه آدم در آن آفريده شد، همچنين روز 26 چرا كه خداوند دريا را براى موسى شكافت‌ [2] يا اين كه روز سوم ماه روز نحسى است، چرا كه آدم و حوا در آن روز از بهشت رانده شدند، و لباس بهشتى از تن آنها كنده شد [3] يا اين كه روز هفتم ماه روز مباركى است، چرا كه نوح سوار بر كشتى شد (و از غرقاب نجات يافت) [4] يا اينكه در مورد نوروز در حديثى از امام صادق ع مى‌خوانيم كه فرمود:" روز مباركى است كه كشتى نوح بر جودى قرار گرفت، و جبرئيل بر پيامبر اسلام نازل شد، و روزى است كه على ع بر دوش پيامبر ص رفت بتهاى كعبه را شكست، و داستان غدير خم مصادف با نوروز بود ... [5] اين گونه تعبيرات، در روايات فراوان است كه سعد و نحس ايام را با بعضى از حوادث مطلوب، يا نامطلوب پيوند مى‌دهد، مخصوصا در مورد روز عاشورا

[1] تفسير نور الثقلين جلد 5 ص 183 (حديث 25).

[2] همان مدرك صفحه 105.

[3] همان مدرك صفحه 58.

[4] همان مدرك صفحه 61.

[5] بحار الانوار جلد 59 صفحه 92.