نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 415
چيزى در بساط نداشته باشد، بلكه منظور اين است زائد بر نيازها و ضرورتهاى
زندگى چيزى ندارد كه بتواند با آن بردهاى را بخرد و آزاد كند.
و از آنجا كه بسيارى از مردم نيز قادر به انجام كفاره دوم يعنى دو ماه متوالى
روزه نيستند، جانشين ديگرى براى آن ذكر كرده، مىفرمايد:" و هر- گاه كسى
نتواند دو ماه متوالى روزه بگيرد شصت مسكين را اطعام كند" (فَمَنْ لَمْ يَسْتَطِعْ فَإِطْعامُ سِتِّينَ مِسْكِيناً).
ظاهر از" اطعام" اين است كه به اندازهاى غذا دهد كه در يك وعده سير
شود، اما در روايات اسلامى در يك" مد" طعام (يك چهارم من يا حدود 750
گرم) تعيين شده است هر چند بعضى از فقهاء آن را معادل دو مد (يك كيلو و نيم) تعيين
كردهاند [1] سپس در
دنباله آيه بار ديگر به هدف اصلى اينگونه كفارات اشاره كرده مىافزايد:" اين
براى آن است كه به خدا و رسولش ايمان بياوريد (ذلِكَ لِتُؤْمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ).
آرى جبران گناهان به وسيله كفارات پايههاى ايمان را محكم مىكند، و انسان را
نسبت به مقررات الهى علما و عملا پايبند مىسازد! و در پايان آيه براى اينكه همه
مسلمانان اين مساله را يك امر جدى تلقى
[1] مشهور در ميان فقهاى ما (چنان كه
گفتيم) همان يك" مد" است، و دليل آن روايات بسيارى است كه شايد در سرحد
تواتر باشد، بعضى در كفاره قتل خطا وارد شده و بعضى در كفاره قسم، و بعضى در كفاره
ماه مبارك رمضان، به ضميمه اينكه هيچيك از فقهاء فرقى ميان انواع كفارات
نگذاشتهاند، ولى از مرحوم شيخ طوسى در" خلاف" و" مبسوط"
و" نهايه" و" تبيان" نقل شده كه مقدار آن دو مد است، و در اين
زمينه به روايت ابو بصير كه در كفاره ظهار آمده است و حد آن را دو مد تعيين مىكند
استدلال كرده، ولى اين روايت يا بايد مخصوص كفاره ظهار باشد و يا اگر قبول كنيم كه
فقهاء فرقى ميان كفارات نگذاشتهاند- همانگونه كه به راستى چنين است- بايد حمل بر
استحباب شود.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 415