نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 23 صفحه : 412
هم مىبخشد و هم مستور مىسازد.
بعضى نيز" غفران" را به معنى پوشاندن شخص از عذاب معنى كردهاند كه
مفهوم آن با" عفو" متفاوت است هر چند در نتيجه يكى است.
***
ولى از آنجا كه اين سخن زشت و زننده چيزى نبود كه از نظر اسلام ناديده
گرفته شود لذا كفاره نسبتا سنگينى براى آن قرار داده تا از تكرار آن جلوگيرى كند،
مىفرمايد:" كسانى كه نسبت به همسران خود ظهار مىكنند، سپس به گفته خود باز
مىگردند، بايد پيش از آميزش جنسى آنها با هم بردهاى را آزاد كنند" (وَ الَّذِينَ يُظاهِرُونَ مِنْ نِسائِهِمْ ثُمَّ يَعُودُونَ
لِما قالُوا فَتَحْرِيرُ رَقَبَةٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا).
در تفسير جمله" ثُمَّ يَعُودُونَ لِما
قالُوا":" سپس بازگشت به گفته خود
مىكنند" مفسران احتمالات زيادى دادهاند و فاضل مقداد در" كنز
العرفان" شش تفسير براى آن ذكر كرده است، ولى ظاهر آن (مخصوصا با توجه به
جمله" مِنْ قَبْلِ أَنْ يَتَمَاسَّا") اين است كه از گفته خود نادم و پشيمان مىشوند و
قصد بازگشت به زندگى خانوادگى و آميزش جنسى دارند، در روايات ائمه اهل بيت ع نيز
به اين معنى اشاره شده است [1] تفسيرهاى ديگرى براى اين جمله گفته شده است كه چندان مناسب
با معنى آيه و ذيل آن نيست، مانند اينكه مراد از" عود" تكرار ظهار است،
يا اينكه منظور از" عود" بازگشت به سنت جاهليت در اينگونه امور است، و
يا اينكه" عود" به معنى تدارك و جبران اين عمل مىباشد، و مانند اينها [2]