در علم خدا بوده است كه چنين شود، آيا نشنيده‌اى كه خداوند مى‌فرمايد:

ما أَصابَ مِنْ مُصِيبَةٍ فِي الْأَرْضِ وَ لا فِي أَنْفُسِكُمْ إِلَّا فِي كِتابٍ مِنْ قَبْلِ أَنْ نَبْرَأَها [1] البته تمام حوادثى كه در عالم رخ مى‌دهد در لوح محفوظ و علم بى‌پايان خداوند ثبت است، و اگر در اينجا تنها اشاره به مصائب واقع در زمين و نفوس انسانى شده به خاطر اين است كه موضوع سخن همين معنى بوده، و چنان كه خواهيم ديد نتيجه‌گيرى در آيه بعد از همين موضوع مى‌شود.

ضمنا جمله‌ إِنَّ ذلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ اشاره به اين است كه ثبت و حفظ اينهمه حوادث در لوح محفوظ با كثرت فوق العاده‌اى كه دارد براى خداوند آسان است.

و منظور از" لوح محفوظ" علم بى‌پايان خداوند است، و يا صفحه جهان خلقت و نظام علت و معلول كه آن نيز مصداق علم فعلى خداوند است (دقت كنيد).

" اين براى آن است كه به خاطر آنچه از دست داده‌ايد غمگين نشويد، و به آنچه خداوند به شما داده شاد و دلبسته نباشيد" (لِكَيْلا تَأْسَوْا عَلى‌ ما فاتَكُمْ وَ لا تَفْرَحُوا بِما آتاكُمْ‌).

اين دو جمله كوتاه در حقيقت يكى از مسائل پيچيده فلسفه آفرينش را حل مى‌كند، چرا كه انسان هميشه در جهان هستى با مشكلات و گرفتاريها

[1]" روح البيان" جلد 9 صفحه 375.