بر همه چيز است، تا چه رسد به اينكه كاملا نقد و الان موجود است.

شبيه همين معنى در آيه 133 سوره آل عمران آمده، با اين تفاوت كه در اينجا" سابقوا" (از ماده" مسابقه" و در آنجا" سارعوا" (از ماده" مسارعه" به معنى سرعت گرفتن بر يكديگر) آمده است كه با هم قريب الافق هستند (با توجه به مفهوم باب مفاعله كه غلبه كردن دو نفر را در مقابل هم مجسم مى‌كند.) تفاوت ديگر اينكه: در آنجا عرضها السماوات و الارض است و در اينجا" كَعَرْضِ السَّماءِ وَ الْأَرْضِ‌" و با كمى دقت روشن مى‌شود كه اين دو تعبير نيز يك حقيقت را بازگو مى‌كند.

و نيز در آنجا مى‌گويد" آماده براى پرهيزكاران است" و در اينجا مى‌فرمايد:

" براى مؤمنان".

از آنجا كه پرهيزكارى ثمره درخت ايمان راستين است اين دو تعبير نيز لازم و ملزوم يكديگرند.

به اين ترتيب هر دو آيه يك حقيقت را تعقيب مى‌كند با دو بيان متفاوت، به همين دليل آنچه از بعضى نقل شده كه آيه سوره آل عمران را اشاره به بهشت" مقربان" دانسته‌اند و آيه مورد بحث را اشاره به بهشت" مؤمنان" صحيح به نظر مى‌رسد.

به هر حال تعبير به" عرض" در اينجا در مقابل" طول" نيست آن چنان كه بعضى از مفسران گفته‌اند، و به دنبال آن در جستجوى طول چنان بهشتى هستند كه عرضش همچون آسمان و زمين است، و از اين نظر به زحمت افتاده‌اند! بلكه" عرض" در اينگونه استعمالات به معنى وسعت است، مانند تعبير" پهنه" در فارسى مى‌گوئيم پهنه دشت، يعنى وسعت صحرا.

تعبير به" مغفرت" و آمرزش قبل از بشارت به بهشت كه در هر دو آيه آمده اشاره لطيفى به اين حقيقت است كه تا انسان پاك از گناه نشود لايق ورود