تفسير: دنيا چيزى جز متاع غرور نيست!

در ادامه بحث آيات گذشته پيرامون مؤمنان و اجر و پاداششان در پيشگاه خدا، در آيات مورد بحث مى‌افزايد:" كسانى كه ايمان به خدا و رسولان او آوردند آنها صديقين و شهدا نزد پروردگارشان هستند" (وَ الَّذِينَ آمَنُوا بِاللَّهِ وَ رُسُلِهِ أُولئِكَ هُمُ الصِّدِّيقُونَ وَ الشُّهَداءُ عِنْدَ رَبِّهِمْ‌).

" صديق" صيغه مبالغه از" صدق" است و به معنى كسى است كه سرتاپا راستى است، كسى كه علمش گفتارش را تصديق مى‌كند، و نمونه كامل صداقت است.

" شهداء" جمع" شهيد" از ماده" شهود" به معنى" حضور توام با مشاهده" است، خواه با چشم ظاهر باشد يا چشم دل، و اگر به گواه، شاهد و شهيد اطلاق مى‌شود به خاطر حضور و مشاهده صحنه است، همانگونه كه اطلاق اين واژه بر" شهيدان راه خدا" به خاطر حضورشان در ميدان جهاد است.

اما در آيه مورد بحث ممكن است به معنى" شهادت بر اعمال" بوده باشد، همانگونه كه از آيات ديگر قرآن استفاده مى‌شود كه پيامبران گواه اعمال امتهاى خود هستند، و پيامبر اسلام ص گواه بر آنها، و بر امت اسلامى است، و مسلمانان نيز شاهد و گواه بر اعمال مردمند [1] بنا بر اين مقام" شهداء" (گواهان بر اعمال) مقام والايى است كه براى افراد با ايمان است.

بعضى نيز احتمال داده‌اند كه" شهداء" در اينجا به همان معنى شهيدان‌

[1] به جلد 14 تفسير نمونه صفحه 184 ذيل آيه 78 سوره حج و جلد 3 صفحه 391 (ذيل آيه 41 سوره نساء) مراجعه فرمائيد.