را با منت و آزار باطل نكنيد" (بقره 264).

6- انفاق بايد توأم با اخلاص و خلوص نيت باشد يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمُ ابْتِغاءَ مَرْضاتِ اللَّهِ‌:" كسانى كه اموالشان را براى جلب خشنودى خداوند انفاق مى‌كنند" (بقره 265).

7- آنچه را انفاق مى‌كند كوچك و كم اهميت بشمرد هر چند ظاهرا بزرگ باشد: وَ لا تَمْنُنْ تَسْتَكْثِرُ:" به هنگام انفاق منت مگذار و آن را بزرگ مشمر" (مدثر 6) [1] 8- از اموالى باشد كه به آن دل بسته است و مورد علاقه او است‌ لَنْ تَنالُوا الْبِرَّ حَتَّى تُنْفِقُوا مِمَّا تُحِبُّونَ‌:" هرگز به حقيقت نيكوكارى نمى‌رسيد مگر اينكه از آنچه دوست داريد انفاق كنيد" (آل عمران- 92).

9- هرگز خود را مالك حقيقى تصور نكند، بلكه خود را واسطه‌اى ميان خالق و خلق بداند: وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ‌:" انفاق كنيد از آنچه خداوند شما را نماينده خود در آن قرار داده است" (حديد 7).

10- و قبل از هر چيز بايد انفاق از اموال حلال باشد، چرا كه خداوند فقط آن را مى‌پذيرد: إِنَّما يَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنَ الْمُتَّقِينَ‌" خداوند تنها از پرهيزگاران قبول مى‌كند" (مائده 27).

و در حديث آمده كه پيامبر ص فرمود:

لا يقبل اللَّه صدقة من غلول‌

" خداوند هيچگاه انفاقى را كه از طريق خيانت است نمى‌پذيرد" [2]

[1] اين آيه تفسيرهاى متعددى دارد كه يكى از آنها همان است كه در بالا گفته شد، شرح بيشتر را به خواست خدا در تفسير سوره مدثر مطالعه خواهيد كرد.

[2] اين اوصاف دهگانه را مرحوم" طبرسى" در" مجمع البيان" و" فخر رازى" در" تفسير كبير" و" آلوسى" در" روح المعانى" آورده و ما با مختصر تغيير و تكميل در بالا ذكر كرديم.