پيكار نمودند (با كسانى كه بعد از پيروزى انفاق كردند) يكسان نيستند آنها بلند مقام‌ترند از كسانى كه بعد از فتح انفاق نمودند و جهاد كردند، و خداوند به هر دو وعده نيك داده است، و خدا به آنچه انجام مى‌دهيد آگاه است.

11- كيست كه به خدا وام نيكو دهد (و از اموالى كه به او ارزانى داشته انفاق كند) تا خداوند آن را براى او چندين برابر كند، و براى او اجر فراوان پر ارزشى است.

تفسير: ايمان و انفاق دو سرمايه بزرگ نجات و خوشبختى‌

بعد از بيان قسمتى از دلائل عظمت خداوند در عالم هستى و اوصاف جمال و جلال او، اوصافى كه انگيزه حركت به سوى اللَّه است، در آيات از آنها نتيجه گيرى كرده و همگان را دعوت به ايمان و عمل مى‌نمايد.

نخست مى‌فرمايد:" به خداوند و رسولش ايمان بياوريد" (آمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ‌).

اين دعوت يك دعوت عام است كه شامل همه انسانها مى‌شود، مؤمنان را به ايمانى كاملتر و راسختر، و غير مؤمنان را به اصل ايمان دعوت مى‌كند، دعوتى كه توأم با دليل است و دلائلش در آيات توحيدى قبل گذشت.

سپس به يكى از آثار مهم ايمان كه" انفاق فى سبيل اللَّه" است دعوت كرده مى‌گويد:" از آنچه خداوند شما را در آن جانشين ديگران ساخته انفاق كنيد" (وَ أَنْفِقُوا مِمَّا جَعَلَكُمْ مُسْتَخْلَفِينَ فِيهِ‌).

دعوت به ايثار و فداكارى و گذشت از مواهبى كه انسان در اختيار دارد، منتها اين دعوت را مقرون به اين نكته مى‌كند كه فراموش نكنيد" در حقيقت مالك اصلى خدا است" و اين اموال و سرمايه‌ها چند روزى به عنوان امانت نزد شما سپرده شده، همانگونه كه قبلا در اختيار اقوام پيشين بود.