وَ اتَّقُوا يَوْماً لا تَجْزِي نَفْسٌ عَنْ نَفْسٍ شَيْئاً وَ لا يُقْبَلُ مِنْها شَفاعَةٌ وَ لا يُؤْخَذُ مِنْها عَدْلٌ وَ لا هُمْ يُنْصَرُونَ‌:

" از آن روز بترسيد كه كسى جاى ديگرى را در مجازات نمى‌گيرد، و نه شفاعتى از او پذيرفته مى‌شود، و نه غرامت و بدل قبول خواهد شد، و نه كسى به يارى آنها برمى‌خيزد" (بقره- 48).

و نيز مى‌خوانيم: وَ لَوْ تَرى‌ إِذْ وُقِفُوا عَلَى النَّارِ فَقالُوا يا لَيْتَنا نُرَدُّ وَ لا نُكَذِّبَ بِآياتِ رَبِّنا وَ نَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ‌:" اگر حال آنها را ببينى هنگامى كه در برابر آتش دوزخ ايستاده‌اند و مى‌گويند اى كاش بار ديگر به دنيا باز مى‌گشتيم و آيات پروردگارمان را تكذيب نمى‌كرديم و از مؤمنان بوديم" (ولى از آنها پذيرفته نمى‌شود) (انعام 27).

و از سوى چهارم عذاب الهى به اندازه‌اى شديد است كه مادران، فرزندان خود را فراموش كرده، بارداران سقط جنين مى‌كنند، و مردم گيج و مست به نظر مى‌رسند در حالى كه مست نيستند، ولى عذاب خداوند شديد است"" يَوْمَ تَرَوْنَها تَذْهَلُ كُلُّ مُرْضِعَةٍ عَمَّا أَرْضَعَتْ وَ تَضَعُ كُلُّ ذاتِ حَمْلٍ حَمْلَها وَ تَرَى النَّاسَ سُكارى‌ وَ ما هُمْ بِسُكارى‌ وَ لكِنَّ عَذابَ اللَّهِ شَدِيدٌ (حج 2).

به اين دليل" گنهكاران به قدرى گرفتار اضطراب و وحشت مى‌شوند كه دوست دارند هر چه در جهان است بدهند و از عذاب الهى نجات يابند،" يَوَدُّ الْمُجْرِمُ لَوْ يَفْتَدِي مِنْ عَذابِ يَوْمِئِذٍ بِبَنِيهِ وَ صاحِبَتِهِ وَ أَخِيهِ وَ فَصِيلَتِهِ الَّتِي تُؤْوِيهِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ جَمِيعاً ثُمَّ يُنْجِيهِ كَلَّا إِنَّها لَظى‌:" مجرم آرزو مى‌كند براى نجات از عذاب آن روز فرزندانش را بدهد، و همسر و خويشاوندانش را كه در مشكلات پناهگاه او بودند، تمام كسانى را كه در روى زمين هستند فدا كند تا از عذاب الهى رهايى يابد، اما فايده‌اى ندارد، آتش برافروخته جهنم‌