و تعبير به" مخلدون" با اينكه همه اهل بهشت" مخلد" و جاودانى هستند اشاره به جاودانگى نشاط جوانى و طراوت و زيبايى آنها است.

در اينكه اين نوجوانان كيانند؟ تفسيرهاى گوناگونى براى آن ذكر كرده‌اند:

بعضى گفته‌اند آنها فرزندان مردم دنيا هستند كه پيش از بلوغ چشم از دنيا بسته، و چون كار نيك و بدى نداشته‌اند به لطف پروردگار چنين منصبى را يافته‌اند، البته آنها از اين كار خود بيشترين لذت را مى‌برند كه در خدمت مقربان درگاه خدايند.

در حديثى از على ع اين معنى نقل شده است.

ولى در تفسير ديگرى مى‌خوانيم: كه اينها اطفال مشركينند كه به خاطر بى گناهى داراى چنين مرتبه‌اى شده‌اند، چرا كه اطفال مؤمنان به پدران و مادران خود ملحق مى‌شوند.

و در تفسير سومى مى‌خوانيم كه آنها خدمتكارانى هستند بهشتى كه خداوند مخصوصا آنان را براى اين هدف آفريده است.

[1]" اكواب" جمع" كوب" به معنى" قدح" يا ظرفى است كه دسته‌دار نباشد،" اباريق" جمع" ابريق" در اصل از ريشه فارسى" آبريز" گرفته شده به معنى ظروفى است كه داراى دسته و لوله براى ريزش مايعات است، و" كاس" به جام لبريز گفته مى‌شود و" معين" از ماده" معن" (بر وزن صحن) به معنى جارى است.