" مقربان در باغهاى پر نعمت بهشتند" (فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ‌) [1] تعبير به" جنات النعيم" انواع نعمتهاى مادى و معنوى بهشت را شامل مى‌شود.

ضمنا اين تعبير مى‌تواند اشاره به اين باشد كه باغهاى بهشت تنها كانون نعمت است بر خلاف باغهاى دنيا كه گاه وسيله زندگى و زحمت است، همانگونه كه حال مقربان در آخرت با حالشان در دنيا متفاوت است، زيرا مقام والايشان در اين دنيا توأم با مسئوليتهايى است در حالى كه در سراى ديگر تنها مايه نعمت است.

بديهى است منظور از" قرب" در اينجا" قرب مقامى" است نه" قرب مكانى" چرا كه خداوند مكان ندارد و از ما به ما نزديكتر است.

" ثلة" چنان كه" راغب" در" مفردات مى‌گويد" در اصل به معنى قطعه مجتمع از پشم است، سپس به معنى جماعت و گروه به كار رفته است.

بعضى نيز آن را از" ثل عرشه" (تختش فرو ريخت و حكومتش قطع شد) گرفته و آن را به معنى" قطعه" مى‌دانند، و در اينجا به قرينه مقابله با" قليل من الآخرين" به معنى قطعه عظيم است.

[1]" فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ‌" (جار و مجرور) ممكن است متعلق به" مقربين" باشد، و يا متعلق به محذوفى كه" حال" است براى" مقربين" و در تقدير چنين است" كائنين فى جنات النعيم" و يا خبر بعد از خبر.