40- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

تفسير نمونه ؛ ج‌23 ؛ ص153

- بلكه مجرمان با قيافه‌هايشان شناخته مى‌شوند، و آن گاه آنها را با موهاى پيش سر، و پاهايشان، مى‌گيرند (و به دوزخ مى‌افكنند).

42- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

43- اين همان دوزخى است كه مجرمان آن را انكار مى‌كردند.

44- امروز در ميان آن آب سوزان در رفت و آمدند! 45- پس كدامين نعمتهاى پروردگارتان را انكار مى‌كنيد؟

تفسير:

گنهكاران از سيمايشان شناخته مى‌شوند!

در تعقيب آيات گذشته كه بعضى از حوادث رستاخيز را بازگو مى‌كرد، اين آيات هم چنان ادامه همان بحث و ذكر خصوصيات ديگرى از صحنه قيامت، و چگونگى حساب، و مجازات، و كيفر است.

نخست مى‌فرمايد:" هنگامى كه آسمان شكافته شود، و همانند روغن مذاب گلگون گردد، حوادث هولناكى واقع مى‌شود كه هيچكس را ياراى تحمل آن نيست" (فَإِذَا انْشَقَّتِ السَّماءُ فَكانَتْ وَرْدَةً كَالدِّهانِ‌) [1] از مجموع آيات" قيامت" به خوبى استفاده مى‌شود كه در آن روز نظام كنونى جهان به كلى در هم مى‌ريزد، و حوادث بسيار هول‌انگيز در سرتاسر عالم رخ مى‌دهد، كواكب و سيارات و زمين و آسمان دگرگون مى‌شوند، و مسائلى كه تصور آن امروز براى ما مشكل است واقع مى‌گردد، و از جمله چيزى است كه در آيه فوق آمده است كه كرات آسمانى از هم مى‌شكافد و به‌

[1] در اينكه" اذا" در اين جمله شرطيه است يا فجائيه است و يا ظرفيه احتمالات متعددى داده شده ولى بهتر همان اول است و جزاى شرط محذوف مى‌باشد و ممكن است در تقدير چنين باشد فاذا انشقت السماء فكانت وردة كالدهان كان اهوال لا يطيقها البيان.