مى‌گيرد، و اگر زندگى شما هم فاقد نظم و ميزان باشد رو به فنا خواهيد رفت.

چه تعبير جالبى كه از كل عالم هستى به انسان منتقل مى‌شود، و قوانين حاكم بر آن عالم كبير را با قوانين حاكم بر زندگى انسان عالم صغير هماهنگ مى‌شمرد، و اين است حقيقت توحيد كه اصول حاكم همه جا يكى است.

بار ديگر روى مساله عدالت و وزن تكيه كرده مى‌گويد:" شما وزن را بر اساس عدالت برپا داريد و در ميزان كم و كسر نگذاريد" (وَ أَقِيمُوا الْوَزْنَ بِالْقِسْطِ وَ لا تُخْسِرُوا الْمِيزانَ‌).

قابل توجه اينكه در اين آيات سه بار" ميزان" ذكر شده است، با اينكه ممكن بود در مرحله دوم و سوم از ضمير استفاده شود، اين نشان مى‌دهد كه" ميزان" در اين سه آيه به سه معنى متفاوت است كه استفاده از ضمير جوابگوى آن نيست، و تناسب آيات نيز چنين ايجاب مى‌كنند چرا كه در مرحله اول سخن از ميزان و معيار و قوانينى است كه خداوند در سراسر عالم هستى قرار داده است.

و در مرحله دوم سخن از عدم طغيان انسانها در تمام موازين زندگى فردى و اجتماعى است كه طبعا دايره محدودترى دارد.

و در مرحله سوم روى مساله وزن به معنى خاص آن تكيه كرده، و دستور مى‌دهد كه در سنجش و وزن اشياء به هنگام معامله چيزى كم و كسر نگذارند، و اين مرحله محدودتر است.

به اين ترتيب انسجام جالبى در آيات به صورت سلسله مراتب در مساله ميزان و سنجش به كار رفته است، كه از دايره‌هاى بزرگ به دوائر كوچكتر