26- به خاطر بياوريد هنگامى را كه كافران در دلهاى خود خشم و نخوت جاهليت
داشتند، و (در مقابل) خداوند آرامش و سكينه را بر رسول خود و مؤمنان نازل فرمود، و
آنها را به تقوى ملزم ساخت كه از هر كس شايستهتر و اهل و محل آن بودند، و خداوند
به هر چيز عالم است.
تفسير: تعصب و حميت جاهليت بزرگترين سد راه كفار!
در اين آيات باز مسائل مربوط به ماجراى" حديبيه" تعقيب مىشود، و
صحنههاى ديگرى از اين ماجراى عظيم را مجسم مىكند.
نخست به يكى از مهمترين عوامل بازدارنده كفار از ايمان به خدا و پيامبر ص و
تسليم در مقابل حق و عدالت اشاره كرده، مىگويد:" بخاطر بياوريد هنگامى كه
كافران در دلهاى خود نخوت و خشم جاهليت را قرار دادند (إِذْ جَعَلَ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي قُلُوبِهِمُ
الْحَمِيَّةَ حَمِيَّةَ الْجاهِلِيَّةِ) [1]
[1]" جعل" گاه يك مفعول
مىگيرد و آن در موردى است كه به معنى ايجاد باشد مانند آيه مورد بحث كه
فاعل" الذين كفروا" است، و مفعول آن" الحمية" مىباشد، و
منظور از ايجاد در اينجا حفظ اين حالت و الزام و پاى بندى به آن است، و گاه دو
مفعول مىگيرد و آن جايى است كه به معنى صيرورت باشد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 22 صفحه : 95